حسابداری بازرگانی | شرح سیستم‌های دائمی و ادواری

در فصل آموزش حسابداری بازرگانی با اصول ثبت و گزارش رویدادهای مالی این واحدها آشنا خواهید شد. علاوه بر این، نحوه تهیه، تجزیه و تحلیل یک شکل خاص از صورت سود و زیان یعنی صورت سود و زیان چند مرحله ای را خواهید آموخت.

• واحدهای تجاری که درآمد اصلی آنها از خرید و فروش کالا است را واحدهای بازرگانی می‌نامند.
• واحدهای بازرگانی که کالاها را مستقیماً به مصرف کنندگان نهایی می‌فروشند را خرده فروش می‌نامند. مانند فروشگاه مواد غذایی، پوشاک.
• واحدهای بازرگانی که به خرده فروشان کالا می‌فروشند، عمده فروش نامیده می‌شوند.
• منبع اصلی درآمد واحدهای بازرگانی، فروش کالا است که اغلب به آن درآمد فروش می‌گویند.

هزینه‌های واحدهای بازرگانی شامل دو دسته هستند: 1) بهای تمام شده کالای فروش رفته و 2)هزینه‌های عملیاتی

1. بهای تمام شده کالای فروش رفته برابر است با کل بهای کالاهای فروخته شده در طول دوره مالی. این هزینه در صورت سود و زیان به طور مستقیم با درآمد فروش ارتباط دارد.
2. هزینه‌های عملیاتی، هزینه‌های هستند که در فرآیند فروش و برای کسب درآمد فروش انجام می‌شوند. به عنوان مثال می‌توان به هزینه بازاریابی و تبلیغات، هزینه‌های حسابرسی، هزینه مشاوره و هزینه ملزومات اداری اشاره کرد.

تفاوت بین درآمد فروش و بهای تمام شده کالای فروش رفته را سود ناخالص می‌گویند.

تصویر زیر فرآیند محاسبه سود خالص در شرکت بازرگانی را نشان می‌دهد. فعالیت‌هایی که در کادرهای آبی رنگ نشان داده شده اند، منحصر به شرکت بازرگانی است و در شرکت خدماتی انجام نمی‌شوند.