هیئت استانداردهای بین‌المللی حسابداری (IASB) رویه‌ای رسمی برای تدوین استانداردها دارد که در حال حاضر در «کتاب راهنمای رویه تدوین استانداردهای بنیاد IFRS» تشریح شده است.
. این کتاب راهنما در فوریه 2013 توسط کمیتۀ نظارت بر رویه تدوین استانداردها (DPOC) منتشر و در ژوئن 2016 به‌روزرسانی شد تا تدوین استانداردهای «دانشنامۀ استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی» را شامل شود.
کمیتۀ نظارت بر رویه تدوین استانداردها مسئولیت‌های زیر را بر عهده دارد:
- بررسی منظم و به‌موقع فعالیت‌های مرتبط با رویه تدوین استانداردِ هیئت استانداردهای بین‌المللی حسابداری (IASB) با همکاری هیئت مذکور و کارکنان بنیاد گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRS)؛
- بررسی و پیشنهاد به‌روزرسانی بخش‌هایی از «کتاب راهنمای رویه تدوین استانداردهای بنیاد IFRS» که به تدوین و بازنگری استانداردها، تفسیرها و دانشنامۀ استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی مربوط می‌شود. این کار با هدف اطمینان از انطباق رویه‌های IASB با بهترین شیوه‌ها انجام می‌شود؛
- بررسی ترکیب گروه‌های مشورتی IASB برای اطمینان از توازن مناسب دیدگاه‌ها و همچنین نظارت بر اثربخشی این گروه‌ها؛
- پاسخگویی به مکاتبات اشخاص ثالث در خصوص مسائل مربوط به رویه تدوین استاندارد، در همکاری با مدیر فعالیت‌های هیئت امنا و تیم فنی؛
- نظارت بر اثربخشی عملکرد شورای مشورتی IFRS («شورای مشورتی»)، کمیتۀ تفسیر و سایر نهادهای مرتبط با فعالیت‌های تدوین استاندارد بنیاد IFRS؛ و
- در صورت نیاز، ارائه توصیه‌های لازم به هیئت امنا در مورد اصلاحات اساسنامه‌ای مرتبط با ترکیب اعضای کمیته‌های کلیدی در رویه تدوین استاندارد.
مراحل تدوین استانداردهای گزارشگری بین‌المللی
هر استاندارد پیشنهادی باید برای دریافت نظرات عموم به‌عنوان یکی از الزامات حداقلی منتشر شود و پیش از نهایی شدن استاندارد، این نظرات مورد بررسی قرار گیرند. حضور در جلسات بحث و بررسی برای عموم آزاد است. با وجود این رویه رسمی، مشورت‌های گسترده‌تری نیز به صورت غیررسمی انجام می‌شود.
دستور کار IASB از مسیرهای مختلفی تعیین می‌شود. هیئت امنا، شورای مشورتی IFRS، تدوین‌کنندگان استانداردهای حسابداری، شرکت‌های بین‌المللی حسابداری و سایر ذی‌نفعان می‌توانند پیشنهادهایی ارائه دهند.
این پیشنهادها در IASB مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند و جمع‌بندی‌های اولیه با نهادهای مشورتی مختلف در میان گذاشته می‌شود. پروژه‌های بلندمدت ابتدا در دستور کار پژوهشی قرار می‌گیرند که به معنای انجام فعالیت‌های مقدماتی برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد مسئله و راه‌حل‌های بالقوه است. پروژه‌ها همچنین می‌توانند از مسیرهای دیگری نیز در دستور کار جاری IASB قرار بگیرند.
پس از ورود یک پروژه به دستور کار جاری، روال رسمی به این صورت است که کارکنان (گروهی متشکل از 20 متخصص فنی که به‌صورت دائمی در استخدام IASB هستند) پیش‌نویس‌هایی تهیه می‌کنند که در جلسات علنی IASB مورد بحث قرار می‌گیرند.
پس از برگزاری این جلسات، کارکنان بر اساس بحث‌های صورت‌گرفته، پیش‌نویس را بازنویسی کرده یا پیش‌نویس جدیدی تهیه می‌کنند که متعاقباً در جلسه‌ای دیگر مورد بحث قرار می‌گیرد.
روی کاغذ یک فرایند داخلی وجود دارد که در آن کارکنان راه‌حل‌هایی پیشنهاد می‌کنند و هیئت بین‌المللی آن‌ها را می‌پذیرد یا رد می‌کند؛ اما در عمل، این فرایند مشارکتی‌تر است.
گاهی اوقات (به‌ویژه برای پروژه‌هایی مانند ابزارهای مالی) مسئولیت ویژه‌ای به برخی اعضای هیئت IASB واگذار می‌شود و این اعضا به‌طور مرتب با کارکنان مربوطه در مورد مسائل بحث و گفتگو می‌کنند و به تدوین پیش‌نویس‌هایی که به هیئت ارائه می‌شود کمک می‌کنند.
در عین حال، اعضای هیئت ممکن است خارج از فرایند جلسات رسمی، مستقیماً با کارکنان صحبت یا مکاتبه کنند تا نگرانی‌های خود را در مورد موضوعات خاص مطرح کنند.
فرایند تدوین استانداردهای حسابداری شامل شش مرحله است:
محدودیت دسترسی کامل به این درس
-
دوست عزیز.
-
دسترسی کامل به این درس برای کاربران ویژه حسابیار در نظر گرفته شده است.
-
با عضویت به عنوان کاربر ویژه‌ی حسابیار، علاوه بر دسترسی به این مطلب، به سایر مطالب مختص کاربران ویژه هم دسترسی پیدا می‌کنید.
محدودیت دسترسی کامل به این درس
دسترسی کامل به این درس برای اعضای ویژه حسابیار در نظر گرفته شده است.
ترتیب پیشنهادی حسابیار برای خواندن مطالب دوره استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی:
